1. Jaką podstawę naliczenia "trzynastki"przyjąć w przypadku, gdy nieobecności z powodu urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego trwały cały rok kalendarzowy i pracownica nie otrzymała innego wynagrodzenia oprócz zasiłku macierzyńskiego i rodzicielskiego? 2. Co zrobić w sytuacji, gdy pracownica pobierała te zasiłki na przełomie dwóch lat?

Zasiłek macierzyński nie jest wliczany do podstawy trzynastki, ponieważ nie jest wynagrodzeniem za pracę, wynagrodzeniem urlopowym, ani nie jest brany pod uwagę przy wyliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy – art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek strefy budżetowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1872); § 1 w zw. z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania wynagrodzenia oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy nauczycieli, Dz.U. z 2001 r Nr 71, poz. 737 ze zm.; § 6 w zw. z § 14 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. z 1997 r. Nr 2, poz. 14 ze zm.). W pierwszym przypadku podanym w pytaniu, całoroczna nieobecność w pracy z powodu urlopów, podczas których jest pobierany zasiłek macierzyński, skutkuje wysokością trzynastki 0 zł, ponieważ nie został efektywnie przepracowany ani jeden dzień i nie zostało wypłacone wynagrodzenie, z którego można wyliczyć świadczenie. W drugim przypadku trzynastka w poszczególnych latach kalendarzowym przysługuje w wysokości proporcjonalnej do przepracowanych okresów, czyli tylko z uwzględnieniem w jej podstawie wypłaconego wynagrodzenia za pracę i wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, z pominięciem urlopów macierzyńskiego i rodzicielskiego (art. 2 ust. 3 pkt 6 lit. aa i pkt 6a, art. 4 ust. 1 i 2 ww. ustawy).