Moim problemem są rodzice ucznia klasy 2 szkoły podstawowej, którzy nie mogą dojść do porozumienia co do uczęszczania ich syna na lekcje religii i etyki.Mama ucznia chce, aby uczeń chodził na etykę /etyka jest zorganizowana w szkole/, a tata chce, aby syn chodził na religię/religia również jest zorganizowana w szkole/. Na razie uczeń uczęszcza i tu i tu ale czy to jest zgodne z prawem? co z oceną na koniec roku? proszę o pomoc

Podstawa prawna:

1) Ustawa o systemie oświaty z 7.09.1991 r. (ze zm.) art. 12. 1: Publiczne przedszkola, szkoły podstawowe i gimnazja organizują naukę religii na życzenie rodziców, publiczne szkoły ponadgimnazjalne na życzenie bądź rodziców, bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii decydują uczniowie.

2) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach.

§ 1. 1. W publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach, ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych, zwanych dalej «szkołami», organizuje się w ramach planu zajęć szkolnych naukę religii i etyki:

1) w szkołach podstawowych i gimnazjach - na życzenie rodziców (opiekunów prawnych),

2) w szkołach ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych - na życzenie bądź rodziców (opiekunów prawnych), bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu religii i etyki decydują sami uczniowie.

2. Życzenie, o którym mowa w ust. 1, jest wyrażane w najprostszej formie oświadczenia, które nie musi być ponawiane w kolejnym roku szkolnym, może natomiast zostać zmienione.

3. Uczestniczenie lub nieuczestniczenie w przedszkolnej albo szkolnej nauce religii lub etyki nie może być powodem dyskryminacji przez kogokolwiek w jakiejkolwiek formie.

Ważne jest, czy rodzic złożył pisemną deklarację i czy któryś z rodziców nie ma ograniczonych praw rodzicielskich.

Zakładając, że w szkole są sprzeczne oświadczenia złożone na piśmie, a każdy z rodziców korzysta z pełni praw rodzicielskich, należy podjąć rozmowę z obojgiem rodziców kierując się dobrem dziecka i wyjaśnić problem. Mimo, że dziecko nie może decydować o sobie, proponuję jednak także zapytać je o opinię: co by wybrało, gdyby musiało zdecydować się na jedne z tych zajęć.

Prawo oświatowe nie podpowiada żadnych rozwiązań w takich sytuacjach, dlatego należy jednak rozmawiać (nawet kilkakrotnie) z rodzicami dla ujednolicenia ich stanowisk. Jeśli natomiast w szkole złożono na piśmie jedno oświadczenie, należy się kierować właśnie tą deklaracją.