Na jakiej podstawie, zgodnie z prawem przyjąć do szkoły dziewczynkę Z Tybetu przywiezioną do Polski przez Fudację SAM DŻUB LING na zaproszenie i przekazanej pod opiekę polskiej rodzinie, zamieszkałej w moim obwodzie szkolnym. Jakich dokumentów żądać, kogo o nie prosić? Jaką podstawą prawną sie kierować? Prosze o pomoc. Z poważaniem Małgorzata Kolon

Zgodnie z Rozporządzeniem MENiS z 19 lutego 2002 r. (ze zm. z 24 sierpnia 2010 r.) w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji z , w przypadku przejścia ucznia do innej szkoły przesyła się do tej szkoły lub wydaje, za pokwitowaniem, rodzicom (prawnym opiekunom) ucznia albo pełnoletniemu uczniowi odpis arkusza ocen ucznia lub potwierdzoną przez dyrektora szkoły za zgodność z oryginałem kopię arkusza ocen ucznia (§ 12 ust. 8).
Ucznia do szkoły przyjmuje się na podstawie dokumentów umożliwiających zakwalifikowanie go do odpowiedniej klasy lub szkoły. 
W  § 19 Rozporządzenia MENiS z 20 lutego 2004 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do szkół publicznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych obowiązkowymi wyczytamy, że dokumentami takimi są:

1. świadectwo:

a) ukończenia klasy niższej, jeżeli kandydat ubiega się o przyjęcie do klasy wyższej programowo (np. świadectwo ukończenia klasy II, jeżeli kandydat ubiega się o przyjęcie do klasy III) - wydanego przez szkołę publiczną lub niepubliczną tego samego typu, z której uczeń odszedł lub
b) ukończenia szkoły podstawowej, jeżeli kandydat ubiega się o przyjęcie do klasy I gimnazjum - wydanego przez szkołę podstawową publiczną lub niepubliczną, którą uczeń ukończył;

2. odpis arkusza ocen lub potwierdzona przez dyrektora poprzedniej szkoły „za zgodność z oryginałem” kopia arkusza ocen (w każdym przypadku) - wydanego przez szkołę publiczną lub niepubliczną tego samego typu, z której uczeń odszedł.

Uczniowie, którzy ukończyli szkołę podstawową dla dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą lub ukończyli szkołę za granicą, składają świadectwo (zaświadczenie) wydane przez szkołę za granicą i ostatnie świadectwo szkolne wydane w Polsce.

Podaję stanowisko MEN w tej sprawie:

Stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej dotyczące podstaw prawnych przyjmowania do polskich szkół publicznych obywateli polskich powracających z zagranicy i cudzoziemców.

Przyjmowanie obywateli polskich powracających z zagranicy do szkół publicznych

Przepisy § 5 ust. 5, § 8 ust. 7 i § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 lutego 2004 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do szkół publicznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych (Dz. U. Nr 26, poz. 232, z późn. zm.) nakazują przyjmować obywateli polskich do klas pierwszych publicznych gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych (w tym uzupełniającego liceum ogólnokształcącego, technikum uzupełniającego i szkoły policealnej) – na podstawie odpowiednio przepisów § 19 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia.

Oznacza to, że zarówno do klas pierwszych ww. szkół, jak i do klasy programowo wyższej w szkole podstawowej, gimnazjum oraz szkole ponadgimnazjalnej, przyjmuje się obywateli polskich – którzy ukończyli szkołę za granicą (klasę, dany etap edukacji w szkole za granicą) lub szkołę dla dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą - na podstawie przedstawionego dyrektorowi szkoły świadectwa (zaświadczenia) wydanego przez szkołę za granicą i ostatniego świadectwa szkolnego wydanego w Polsce, jeżeli uczeń takie posiada. Dyrektor szkoły podejmuje decyzję o przyjęciu danego ucznia do szkoły na podstawie sumy lat nauki szkolnej ucznia.

Z powyższego wynika, że obywatel polski, który uczęszczał do szkoły za granicą, w celu przyjęcia do polskiej szkoły publicznej, nie musi legitymować się znostryfikowanym świadectwem wydanym przez szkołę za granicą, tj. zaświadczeniem o uznaniu zagranicznego świadectwa za równorzędne odpowiedniemu świadectwu polskiej szkoły publicznej, wydanym przez kuratora oświaty zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 6 kwietnia 2006 r. w sprawie nostryfikacji świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą (Dz. U. Nr 63, poz. 443). Podstawą przyjęcia obywatela polskiego do polskiej szkoły publicznej jest świadectwo (zaświadczenie) wydane przez szkołę za granicą.

Przyjmowanie cudzoziemców do szkół publicznych

Zgodnie z § 2 ust. 1 i 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 kwietnia 2010 r. w sprawie przyjmowania osób niebędących obywatelami polskimi do publicznych przedszkoli, szkół, zakładów kształcenia nauczycieli i placówek oraz organizacji dodatkowej nauki języka polskiego, dodatkowych zajęć wyrównawczych oraz nauki języka i kultury kraju pochodzenia (Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 361) cudzoziemcy przyjmowani są:
1. do publicznych przedszkoli, klas pierwszych szkół podstawowych i do szkół artystycznych na warunkach i w trybie dotyczących obywateli polskich;
2. do klas II-VI publicznych szkół podstawowych oraz do publicznych gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, zakładów kształcenia nauczycieli i placówek na podstawie:
a) świadectwa lub innego dokumentu stwierdzającego ukończenie za granicą szkoły lub kolejnego etapu edukacji, uznanego, zgodnie z odrębnymi przepisami, za równorzędne polskiemu świadectwu ukończenia odpowiedniej szkoły lub świadectwu dojrzałości, lub
b) świadectwa, zaświadczenia lub innego dokumentu wydanego przez szkołę za granicą, potwierdzającego uczęszczanie przez cudzoziemca do szkoły za granicą i wskazującego klasę lub etap edukacji, który cudzoziemiec ukończył w szkole za granicą, oraz dokumentu potwierdzającego sumę lat nauki szkolnej cudzoziemca.

W przypadku, gdy cudzoziemiec nie może przedłożyć ww. dokumentów, zostaje przyjęty i zakwalifikowany do odpowiedniej klasy lub na odpowiedni semestr na podstawie rozmowy kwalifikacyjnej. Rozmowę kwalifikacyjną przeprowadza dyrektor szkoły.

Oznacza to, że dyrektor szkoły przyjmuje cudzoziemca na podstawie znostryfikowanego świadectwa wówczas, gdy cudzoziemiec z własnej inicjatywy wcześniej wystąpił do kuratora oświaty o nostryfikację i aktualnie posiada taki znostryfikowany dokument. Innymi słowy, dyrektor nie może zobowiązać cudzoziemca do uzyskania zaświadczenia o nostryfikacji, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 6 kwietnia 2006 r. w sprawie nostryfikacji świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą. Jeżeli cudzoziemiec nie posiada nostryfikowanego świadectwa zagranicznego, podstawą przyjęcia go do polskiej szkoły publicznej jest świadectwo, zaświadczenie lub inny dokument wydany przez szkołę za granicą oraz dokument potwierdzający sumę lat nauki szkolnej, a w przypadku braku takich dokumentów – rozmowa kwalifikacyjna.

Reasumując, z powyższego wynika, że osoba będąca obywatelem polskim albo cudzoziemcem, zainteresowana kontynuacją nauki w polskim systemie oświaty, powinna być przyjęta do polskiej szkoły publicznej – bez zobowiązywania jej do uzyskania nostryfikacji świadectwa uzyskanego za granicą na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 6 kwietnia 2006 r. w sprawie nostryfikacji świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą.

 Zakwalifikowanie do odpowiedniej klasy następuje na podstawie sumy lat nauki szkolnej ucznia.

 Dokumenty kierowane do szkoły powinny być przetłumaczone i tak opisane, aby jasno wynikało, do której klasy ucznia nalezy przyjąć.

Ucznia można wpisać do księgi uczniów i księgi ewidencji po otrzymaniu niezbędnej dokumentacji.
Proponuję w trybie pilnym pismenie zwrócić się do Fundacji, która zajmuje się tą sprawą o udostępnienie właściwej dokumentacji. W uzasadnieniu należy podać potrzebę klasyfikacji ucznia do właściwej klasy/szkoły, powołując się na podane przepisy prawa.