Przepraszam, ale chciałbym doprecyzować pytanie. 19 letni chłopiec jest upośledzony w stopniu głębokim. Posiada orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno -wychowawczych wydaną w 2013 r. obowiązującą do 08.2018 r, rodzice w 2013 zwrócili się do szkoły o objęcie chłopca zajęciami rewalidacyjno-wychowawczymi, które zostały zorganizowane i są realizowane w wymiarze 10 godzin tygodniowo. Czy rodzice mogą zrezygnować z tych zajęć? Pracownicy Kuratorium Oświaty i dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej twierdzą , że do końca czasu trwania orzeczenia chłopiec musi być objęty zajęciami rewalidacyjno-wychowawczymi. Ponawiam swoje pytanie: czy wobec powyższego rodzice mogą zwrócić się z wnioskiem do dyrektora szkoły, do którego wnioskowali o objęcie dziecka zajęciami, o rezygnację z tych zajęć? Czy dyrektor szkoły może zrezygnować z organizacji tych zajęć?

Moim zdaniem pracownicy Kuratorium Oświaty oraz Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej są w błędzie. Argumenty przemawiające za tym:
• Dla wszystkich dzieci w Polsce - zarówno pełnosprawnych, jak niepełnosprawnych - nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia.
• Po ukończeniu 18 roku życia wygasa obowiązek szkolny i obowiązek nauki. Jednak w przypadku uczniów niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu głębokim zachowane jest nadal prawo do korzystania z zajęć rewalidacyjno-wychowawczych – do 25 roku życia.
• Zajęcia te organizowane są na wniosek rodziców/prawnych opiekunów złożony u dyrektora szkoły wraz z orzeczeniem o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych. Orzeczenie ma moc decyzji administracyjnej wyłącznie dla dyrektora, nakładając na niego obowiązek zorganizowania dla ucznia kształcenia specjalnego w tej formie. Nie ma takiej mocy administracyjnej dla rodziców.
• Nie ma żadnych przepisów prawnych nakładających - na pełnoletniego ucznia niepełnosprawnego, bez względu na rodzaj i stopień jego niepełnosprawności - obowiązek korzystania z orzeczenia do czasu na jaki zostało ono wydane przez PPP.
• Decyzja w sprawie rezygnacji z tych zajęć dla dziecka 19-letniego należy wyłącznie do rodziców/prawnych opiekunów. Wystarczy więc, że powiadomią oni szkołę, iż w związku z ustaniem obowiązku szkolnego i obowiązku nauki rezygnują z kontynuacji udziału ich dziecka w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych.
• Żaden przepis prawa oświatowego nie reguluje formy takiego powiadomienia. W tej sprawie należy odwołać się do zapisów w statucie szkoły, w którym winny być określone formy kontaktów z rodzicami i składania przez nich wszelkich usprawiedliwień oraz oświadczeń.

Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 kwietnia 2013r. w sprawie warunków i sposobu organizowania zajęć rewalidacyjno – wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim (Dz. U. z 2013r., poz. 529)