Chłopiec w wieku 19 lat jest głęboko upośledzony. Posiada orzeczenie o potrzebie zajęć indywidualnych zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, którymi jest objęty. Ostatnio matka chłopca poinformowała dyrektora szkoły o tym, że chce zrezygnować z tych zajęć. Czy rodzice mogą zrezygnować z zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla swojego syna?

Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty określa górną granicę wieku - 18 lat, do którego nauka w Polsce jest obowiązkowa. Dotyczy to wszystkich uczniów, również dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim, które spełniają obowiązek szkolny i obowiązek nauki w formie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.
Na mocy rozporządzenia MEN z dnia 23 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim (Dz. U. z 2013r. poz. 529) można tymi zajęciami objąć dziecko, które kończy w danym roku kalendarzowym 3 lata aż do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym kończy ono lat 25. To jest uprawnienie przyznane prawnie dzieciom niepełnosprawnym intelektualnie w stopniu głębokim, a nie obowiązek. Zatem rodzice mają prawo zrezygnować z zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla syna, który ma ukończone lat 18, czyli nie podlega już obowiązkowi szkolnemu i obowiązkowi nauki.