Pracownica obsługi – woźna szkolna – przebywała pół roku na zwolnieniu lekarskim ze względu na stan zdrowia (bóle kręgosłupa i biodra). Miała być przygotowana do operacji, jednak ze względu na zmiany w szpitalu, w którym miała być operowana (szpital zmieniono na szpital covidowy), wszystkie operacje i zabiegi zostały wstrzymane. Pracownica porusza się o kuli. Chce wrócić do pracy. Pracodawca musi jednak wydać pracownikowi skierowanie do lekarza medycyny pracy na badania kontrolne. 1. Co w przypadku, gdy medycyna pracy nie wyda zgody na powrót do pracy? 2. Czy umowa rozwiązuje się automatycznie? Czy należy wtedy rozwiązać umowę – jaki jest wówczas okres wypowiedzenia? Jaka podstawa prawna? 3. Co wpisujemy w świadectwie pracy w pkt 4 (stosunek pracy ustał w wyniku…)?

Jeżeli pracownica nie uzyska orzeczenia lekarza medycyny pracy o zdolności do pracy na dotychczasowym stanowisku, to nie może zostać dopuszczona do pracy (art. 229 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, Dz. U. z 2020 r., poz. 1320 ze zm.).

Jej umowa nie ulegnie automatycznemu rozwiązaniu, tylko pracownica będzie korzystała z nieobecności usprawiedliwionej niepłatnej albo ze zwolnienia lekarskiego, jeśli je uzyska (§ 1 i § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy, Dz. U. z 2014 r., poz. 1632).

Umowę można rozwiązać za porozumieniem stron – za zgodą pracownicy, w uzgodnionym z nią terminie (art. 30 § 1 pkt 1 KP), za wypowiedzeniem jednej ze stron, którego długość jest uzależniona od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i który wynosi 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, oraz 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata (art. 30 § 1 pkt 2, art. 36 § 1 pkt 2 i 3 KP).

W przypadku kontynuowania zwolnienia lekarskiego bez prawa do zasiłku ponad 182 dni, gdy pracownica nie będzie się ubiegała o świadczenie rehabilitacyjne, możliwe jest także zwolnienie bez wypowiedzenia na podstawie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b KP.

W ust. 4 świadectwa pracy należy wpisać rzeczywiście zastosowany jeden z ww. trybów rozwiązania stosunku pracy – a więc odpowiednio porozumienie stron, wypowiedzenie pracodawcy albo pracownika, rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracodawcę ze wskazaniem odpowiedniego punktu art. 30 § 1 lub 53 KP (załącznik do rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy, Dz. U. z 2020 r., poz. 1862 ze zm.).