Pracownik obsługi zatrudniony jest na czas nieokreślony. Obecnie przebywa na długotrwałym zwolnieniu lekarskim, 182 dni mijają 30 marca 2015r. Nie może ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne, ponieważ nie rokuje na całkowite wyleczenie, które umożliwiało by mu powrót do pracy. Lekarz medycyny pracy również nie wystawi mu zaświadczenia o tym że jest zdolny do pracy. Pozostaje nam rozwiązać z nim stosunek pracy. Czy w przypadku sytuacji kiedy rozwiązanie umowy o pracę następuję w skutek trwałej niezdolności do pracy obowiązuje okres wypowiedzenia, jeżeli tak to jaki? Wiadomo, że pracownik w okresie wypowiedzenia pracy nie będzie świadczył bo nie może, a co wtedy z wynagrodzeniem?

Rozwiązanie umowy o pracę z powodu długotrwałej choroby następuje bez wypowiedzenia. Reguluje to kodeks pracy w art. 53. § 1. Zgodnie z nim, pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:
- dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
- dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.

Jeżeli istnieje pewność, że pracownik nie złoży wniosku o świadczenie rehabilitacyjne oraz nie otrzyma zaświadczenia o zdolności do pracy, to można z nim rozwiązać umowę już po wyczerpaniu zasiłku.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 r. II PK 245/08:
"Rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę w okresie między wyczerpaniem przez pracownika prawa do zasiłku chorobowego a rozstrzygnięciem ostateczną decyzją organu rentowego w przedmiocie świadczenia rehabilitacyjnego jest zgodne z prawem, chyba że z decyzji tej wynika, iż w tym okresie pracownik miał prawo do świadczenia rehabilitacyjnego (art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p.)."

Z uzasadnienia wyroku:

"Kontynuacja ochrony po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego zależy więc od uzyskania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. Rozwiązanie stosunku pracy nie może też nastąpić, jeśli pracownik stawi się do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności. (...) nie można pozbawiać pracodawcy prawa do rozwiązania umowy o pracę po upływie łącznego okresu pobierania wynagrodzenia i zasiłku chorobowego, jeżeli pracownik nie nabył prawa do świadczenia rehabilitacyjnego lub nie stawił się do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności (art. 53 § 3 k.p.). Jeżeli jednak pracownik wystąpił z wnioskiem o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, to ocena zgodności z prawem rozwiązania umowy o pracę w okresie między upływem okresu pobierania zasiłku chorobowego a rozstrzygnięciem wniosku pracownika o świadczenie rehabilitacyjne zależy od treści rozstrzygnięcia tego wniosku."