Czy istnieją regulacje prawne dotyczące ZFŚS, mówiące o tym, że nauczyciel pracujący w kilku placówkach (lub w jednej na pełny etat) powinien określić, w której korzysta ze świadczeń? Czy powinien otrzymywać świadczenia w każdej szkole? Proszę o podstawy prawne.

Na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, Dz. U. z 2019 r., poz. 2215 ze zm., dla nauczycieli dokonuje się corocznie odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości ustalanej jako iloczyn planowanej, przeciętnej w danym roku kalendarzowym, liczby nauczycieli zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze zajęć (po przeliczeniu na pełny wymiar zajęć) skorygowanej w końcu roku do faktycznej przeciętnej liczby zatrudnionych nauczycieli (po przeliczeniu na pełny wymiar zajęć) i 110% kwoty bazowej, obowiązującej w dniu 1 stycznia danego roku. Przepis ten nie wyłącza w ustalaniu stanu zatrudnionych nauczycieli osoby, która jest zatrudniona u więcej niż jednego pracodawcy, a więc uwzględnia go każda placówka. Również zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 746), osobą uprawnioną do korzystania z ZFŚS jest pracownik, a więc osoba pozostająca w stosunku pracy. Także ta ustawa nie wyłącza prawa korzystania z ZFŚS w dodatkowym miejscu lub miejscach pracy. Liczba równoległych stosunków pracy nie zawiera się w pojęciu kryterium socjalnego, od którego jest uzależnione przyznawanie świadczeń (art. 8 ust. 1 UoZFŚS). Nie ma podstawy prawnej do wyłączenia w którejś z placówek prawa korzystania z ZFŚS ani domagania się oświadczenia od nauczyciela, że tylko u jednego pracodawcy będzie korzystał z ZFŚS.