Woźna od 11 stycznia 2022 r. do 5 stycznia 2023 r. przebywa na świadczeniu rehabilitacyjnym. Czy okres ten powinien być zaliczony do pracowniczego stażu pracy? Jaka jest podstawa prawna?

Prawo pracy nie definiuje pojęcia stażu pracy. Generalnie należy przyjąć, iż jest to łączny okres zatrudnienia, czyli czas, w którym pracownik pozostaje lub pozostawał w stosunku pracy, czyli wykonywał pracę na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Okres zatrudnienia warunkujący nabycie np. prawa do urlopu należy rozumieć nie jako czas rzeczywistego świadczenia pracy, ale jako okres faktycznego trwania stosunku pracy. Do okresu tego wlicza się zatem okres niewykonywania pracy tj. okres pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego, okres urlopu wypoczynkowego i innych określonych w przepisach prawa pracy zwolnień od pracy. Takie stanowisko potwierdza również uchwała Sądu Najwyższego z 4 kwietnia 1995 r. (sygn. akt I PZP 10/95), w której stwierdzono, że „pracownik nabywa prawo do kolejnego urlopu wypoczynkowego, mimo że pozostając w stosunku pracy, nie przepracował w tym roku kalendarzowym ani jednego dnia, w związku z pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego.”